Nieuwste op oneetbaar-eetbaar gebied zag ik gisteren bij de Tiara Dewata: puntenslijpers verhuld in een chocolade wafelkoekje van plastic. Ziet er zeer eetbaar uit, Japans natuurlijk. De man van een kennis van mij spaart bijzondere puntenslijpers…. (hij is wiskundeleraar op een middelbare school). Toen hij twee jaar geleden in Bali was, heeft hij zich wild gekocht aan puntenslijpertjes. Misschien moeten we een keer samen een tentoonstelling maken van onze spullen. Ik spaar namelijk vlakgommetjes die er uitzien als eetbaar.
In het Bali Museum was eergisteren een opening van een Cili tentoonstelling. De man die over collectiebeheer gaat, Putu Sukaria, komt uit Krambitan en woont schuin tegenover mij daar, althans zijn ouders wonen daar. Hij komt regelmatig bij mij langs om fotokopieen van teksten of fotos te vragen. In ruil daarvoor kan ik makkelijk bij de collectie komen en mag ik van alles uit het museum kopieren. Ik had nog foto’s van tekeningen van Walter Spies van cili’s op lamaks uit de omgeving van ubud en ook nog van tekeningen van W.O.J. Nieuwenkamp uit 1904. Die foto’s wilde hij graag hebben. Leuk tentoonstellinkje overigens, er is en catalogusje bij met wat foto’s, maar niet van alle tentoongestelde objecten (ik heb gisteren, toen niemand keek, gauw even alle tentoongestelde dingen gefotografeerd). Er zijn eerder nog vier boekjes gewijd aan cili’s door het museum gepubliceerd. Die zijn natuurlijk niet in het KITLV, zucht. Zal proberen ze te pakken te krijgen. Zag wel 2 dagen geleden iets leuks, wat ik aan mijn collectie foto’s heb toe kunnen voegen. Ze zijn bij de Pura Puseh op de hoek een lange bale in de voorhof aan het vernieuwen. Cempaka hout. Er stond een pick up geparkeerd voor de ingang van de tempel. In de laadbak latten, met in viltstift erop geschreven waar ze gemonteerd moeten worden, Latijns schrift, maar Balinese taal, dus kauh, kaja kangin, kelod kauh etc., verder nummers 1, 2, etc. Dat is leuk, want in die oude bale uit 1930 in het Tropenmuseum staan dezelfde termen en cijfers op de latten en staanders, maar dan in Balinees schrift…. Ik heb zelf ook nog oude struts waarop aanwijzingen in Balinees schrift geschreven zijn. Leuk voor mijn documentatie. Nou, dat was het dan weer, geen grappige dingen gezien gisteren, enorme regenbui op de weg terug, rond half 6, het werd ineens stikdonker. Groeten, Hedi.